Sustum Duymadın Şiiri - Önder Karaçay

Duygularım sana birikmişti
Duymazsın diye sustum..

Başlamaya cesaret edemedim,
Gerisi yarım kalır diye erteledim
Sustuğumu duymadın

Sevmekte yetmiyormuş be güzelim
Baksana ne dinliyor, ne anlıyor,
Ne susuyor, ne sustuğumu görüyorsun

Bir tek sen anladın
Diye kendimi kandırdım
O da yanlış anladın

Suskunluğa alıştık, artık sessiz kırılıyorum,
Güm güm atan kalbim küt küt etmeyi deniyor,
Bu neyin hazırlığı inan bende bilmiyorum,
Sanki ben bende değilim,
İçimden içimden kıyılıyorum

Hani gururda duyuyorum aslında seninle,
Burukta olsam bir duruşun var

Sende kendini haklı görüyorsun,
Kendine göre haklısın,
Belki de ben sana yanlışım...

Sol yanıma yatırdığım sızım,
Uyumuyor artık benimle, uyutmuyor da,
Acı benimle büyümüş gibi
Sanki; oğlum, kızım...

Saçların geliyor aklıma, saçların,
Rüzgarda yüzünü
Benden kıskanarak saklayan
Dağınık saçların

Yolun hiç gözlemedim desem
Yalanım olur

Önder Karaçay