Ben umutsuzluğumu sonsuz hayallerimde boğdum anne,
Hayata işte öyle tutunasım var sımsıkı,
Uçurumun kenarına gelsem de.
Ben kimsesizliğimi yalnızlığımla dövdüm anne.
Sustum sustum sustum anne.
Şöyle kabaran duygular göğsümde tarifsiz anne,
Bazen hüzün, bazen mutluluk ve en sonunda anne sonsuz öfke!
Ben sessizliğimi kimsesizliğimde buldum anne,
Ve bir kavuşma anı bir görsen anne, çığlık çığlığa, feryat figan ve,
Sustum sustum sustum anne!
Kayıt Tarihi : 6.10.2017 10:30:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!