Sustum ki.... Şiiri - Mustafa Çelebi

Şimdi susma vakti!
Susup suskunluğun hakkını verme vakti..
Sus gönlüm!
Sus ki,
kimse konuştuklarından birşey çıkaramasın...
Sus ki, konuştukların yarın başına urgan olmasın...
Sus ki, kimse ardından seni konuşmasın..
Sus ki, kimse seni bilmiş olmasın..
Sus ki, sözlerin duyulmamış olsun...
Sus ki, sözlerin satır arasına yazılmamış olsun!
Sus ki....

Şimdi tam susma vakti...
Diline kilit vurup, suskunluğun hakkını verme zamanı..
Sustum...
Dudaklarıma bin ah kilidini vurarak sustum!
Nefsimi dizginleyerek sustum...
Varlığımın libasını soyunarak sustum..

Sustum!
Sustum ki, kimse konuştuklarımı dinlemesin.
Sustum ki gönlümde olanlar, bende kalsın.
Sustum ki kimse sözlerimden mana çıkaramasın..
Sustum ki....

Şimdi susmanın tam da vakti..
Eskiden beri susmayı iyi bilirim..
Başkaları bin ah çekerken,
ben susarak isyan ederim..
Sustukça tüm sesleri keserim...
Gönlümde ki aşk sesinden tut da
taa dilimdeki ah çekmelere kadar...

Sustum!
Sustum ki kimse gönlümün sesini dinlemesin!
Sustum ki kimse haykırışlarımı duymasın!
Sustum ki kimse gözlerimden çıkan ateşde yanmasın!
Sustum ki kimse sevdiğimi bilmesin!
Sustum ki kimse isyanımı sormasın!
Sustum ki kimse sırrlarımı çözmesin!
Sustum ki, kimse dilimin ateşinde ölmesin...
Sustum ki....