Sustum Çiçeği Şiiri - Mediha İstanbullu

attım sesini
yükseği korkuyu
tutkuyu
tutuklu sanrıyı suyu susuzluğu

nesnelerin kasvetle yazgısı bu

neden yalnızsın
neden bunca hoyrat
neden haziransın
neden temmuz
neden yaz

yüzerek toprağı aş
çeltik kıyılardan
kopardı ellerim bak

biraz çocuksun
biraz yaş
ne kadar kadınsan
o kadar yanlışsın
bu törenin hesabıyla

teninin ıssız rengi
ağaçlıktır
bin yapraklık hayali kırık
mutluluktan uzak