Sustum. Şiiri - Nevzat Tan

Hep sustum,
Bilesin ki susmalarım senin içindi
Karanlık gecenin mezarında da olsam
Senden uzakta, gurbette olamam
O yüzden sana karşı günümde ve gecemde
Her yerde benimle kalasın diye
İnanki sana karşı hep sustum.

Yine sustum,
Bedeninde yakan sıcaklığına
Aşka kurşun gibi gidişine
Hayalindeki gerçekleri görüşüne
Deli dalgalar gibi vuruşuna karşı
Anlayasın diye yine hep sustum.

İnatla sustum,
Sana karşı gelmekten değil
Kalbini kırmaktan ise, hiç değil
Haylaz huyun taşmasın hep istedim
Hayat seni pişirsin, öğretsin diye
İnatla sana karşı hep sustum.

Üzülerek sustum,
İtiraf edemiyorsun ben neyim
İçimdeki beni, sen bilmiyorsun
Kalbimi yaralarsın, aşkımı azarlarsın diye
Seslenmeyi unuttum sana sevgimden
Bilki sana karşı kızgınlıklarımda bile
Belki susmalarımı anlarsın diye
Üzülerek de olsa, sana hep sustum.