Sustum Şiiri - Turgay Coşar

Seni kader seçti, bana gönderdi.
Karar senin dedi, söz hakkı verdi,
Beynimi durdurdu düşündürmedi.
Dilimi bağladı, lal etti sustum.

Kaderim seninle birleştirmişti;
Zamanda sevgini yerleştirmişti;
Herkes insafsızca eleştirmişti;
Karşı çıkmadım bir, hal etti sustum.

Nihayet kendimde, cesaret buldum.
Seni koruyacak, bir kalkan oldum.
Seni solduran, her dikeni yoldum.
Sen zehir olsanda, bal etti sustum.

Konuştum bu defa, susmayan bendim.
Sen dönmedikçe ben, üstüne geldim.
Duamla rabbimden, seni diledim.
Ellerimi bomboş, kal etti sustum.

Suskunluk başıma ne işler açtı,
Farkına geç vardım, bir fırsat kaçtı.
Sensizlik dağıttı, yerlere saçtı.
Hepsini kadere, mal etti sustum.

Şimdi bu suskunluk, herkese isyan.
Rabbime yöneliş, dost değil insan.
Çare odur, ondan başka yol hüsran.
Tek ona döndüren, kul etti sustum.