Sustum Şiiri - Sarı Zambak

Sustum.
Dışıma
çok sustum.
Çok konuştum.
İçime çok...
Dışıma sustukça
İçime sesim yükseldi.
Yetmedi içim
Doldu taştı
Yüklük misali dengesi şaştı.
Devrilecek bir yer aradı.
Bulamadı.
Sustum
.
İçim öyle doldu ki
Dışım öyle umursamazdı ki
Ellerim dile geldi
Kalemler yetmedi
Kâğıtlar yetmedi
Gözlerim konuştu
Damla damla
Hıçkırıklarla.
Bedenim geveze
Dilim lâl.
İçim perişan
Dilim sahtekâr
Tebessümler âciz
Gözler hep uzaklarda
Aramaklı
Yitik
Ben teslim
Can teslim.
Ruhum çoktan firarda.