“Bundan sonra sadece şiirler konuşacak…”
Yaşadıkça öğrendim ben aldanmayı,
İnsanlarda ihaneti gördükçe sustum.
Yaşadıkça unuttum mutlu olmayı,
Hayallerim birer birer bittikçe sustum…
Ne aşktan nasip aldım ne de sevgiden,
Ne dosttan hayır gördüm, ne sevgiliden,
Vazgeçtim yarınlara ümit ekmekten,
Umutlarım paramparça oldukça sustum…
Gece oldu doğacak günü bekledim,
Sabah oldu sabrıma sabır ekledim,
Ne dualar ettim, neler diledim,
Dualarım dudağımda kaldıkça sustum…
Bazen bir nehir oldum, coştum, çağladım,
Bazen bir ateş oldum, yaktım, dağladım,
Bazen bir çocuk gibi küstüm, ağladım,
Gözyaşlarım yanağımdan aktıkça sustum…
Eylül 2006 / Seyhan / ADANA
Ersin KayışlıKayıt Tarihi : 9.11.2006 23:10:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!