Sustum Şiiri - Gökhan Sarı

Sustum ben sevgili.
Bu gece sustum.
Kilit vurdum dudaklarıma.
Feryadımı duymayacaksın artık.
Avaz avaz sustum sevdama.
Kulaklarımı sağır kestim sana.
Duymuyorum.
Artık duymayacağım da sevgili.
Kan ter içinde uyanmayacağım gece yarıları.
Sol yanımı yoklamayacağım yatağımda.
Uyanıp sen varmısın diye bakmayacağım.
Öyle sustum ki sevgili.
Adının baş harfi bile çığlar yuvarlar yüreğime.
Gecenin ayazına inat sustum.
Sana üşüyen ellerime inat sustum.
Adını sayıklayan dilime inat sustum.
Sustum ben sevgili.
Bu gece sustum.

Üşümüyorum artık.
Yüreğimi ilmekleyip ömrüne.
Koca bir sus giydim omuzlarıma.
Defalarca vurup kendimi ayrılığın kapısına.
Sana prangalanmış elleri özgürlüğüne kavuşturdum.
Ayaklarımı en kör noktasından yaraladım.
Artık korkma!
Yıkılır bedenim her defasında.
Sana koşmamak için sustum.

Gidebilirsin artık.
Tutmam ellerini, dokunmam bir daha tenine.
Öldürüp sol yanımı.
Ömür boyu sus verdim dudaklarıma.
Katilin benim, haber sal yedi cihana.
Deki adımı sayıklamaktan sustu.
Beni öldürüp bir dua bile etmeden sustu.
Beni karanlığa gömüpte sustu.
Üzerime bir toprak atmadan sustu.
Sustum ben sevgili
Bu gece sustum.

Göz göze gelemeyiz artık,
Öldürdüm ben seni.
Benimde sevdam öldü,
Girdi kara toprağa.
El açıp yaradana.
Binlerce şükrediyorum.
Dilime sus düşürdüğü için.
Sustum ben sevgili.
Bu gece sustum.

Gökhan SARI