Yorgunluğumla suskunluğum dost oldu nihayet,
Sözlerin yükünden azat ettim yüreğimi.
Ne bağırabildim, ne ağlayabildim sana,
İçimde dinmeyen bir sessizlik ördüm kendime.
Her solukta biraz daha eksildim,
Her susuşta biraz daha senden geçtim.
Ben bu gurbet ile düştüm düşeli,
Her gün biraz daha süzülmekteyim.
Her gece, içinde mermer döşeli,
Bir soğuk yatakta büzülmekteyim.
Böylece bir lâhza kaldığım zaman,
Geceyi koynuma aldığım zaman,
Devamını Oku
Her gün biraz daha süzülmekteyim.
Her gece, içinde mermer döşeli,
Bir soğuk yatakta büzülmekteyim.
Böylece bir lâhza kaldığım zaman,
Geceyi koynuma aldığım zaman,




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta