Sustum Şiiri - İsimsiz Şaire

Sustum!
Hep sustum!
Hiç anlatamadım kendimi
Hep susturuldum!
Şimdi bir yol buldum kendimce
Bi terapi şekli belki de…
Yazıyorum artık hiç korkmadan
Hiç utanmadan hiç sormadan
Döküyorum duygularımı kağıda hunharca.
Biliyorum!
Biliyorum!
Kimse okumuyor, kimse anlamıyor.
Kimse de anlamayacak.
Ama ben yazıyorum
Kendim için,
Kendim için susmuyorum artık.
Susturulamıyorum.
Döküyorum tüm kaygıları, kederleri;
Hüzünleri, öfkeleri
Ve rahatlıyorum.
Kime ne!
Kime ne ki!
Ben yazıyorum.
Ben bitiriyorum her şeyi.
Kafamdan siliyorum.