Sustum Şiiri - Ayşegül Gedik

Gözlerinde ışığı gördüm
Bakarken çocuksu sevincini
Heyecanını...
gözlerim yanıt vermekten korktu önce
sonra onlarda aynı ışıkla baktı
yıldız gibi ışıldayan gözlerine...

göz bebeklerinde kendimi gördüm
bakışlarında manalar...
uçalım gökyüzüne diyorlardı
karışlım semanın maviliklerine
ayaklarım yerden kesiliyordu adeta
çocuklar gibi seviniyordu yüreğim

yüreğinde ki sıcaklığı hissettim yüreğimde
simsicak yaptı yüreğimi
kıpırtılar hissettim yüreğimde
heyecanla korku arası met cezirler
bir çocuğun yıllarca hayal ettiği oyuncağına kavuşma sevinci gibi
ve bir daha asla kaybetmeme güven ve hissi
sonra
gözlerinde yalanı gördüm
önce inanamadım ve tekrar tekrar baktım gözlerine
içim acıdı
yüreğim yandı
ve o an gördüm ki,
o yıldız gibi parıldayan gözler başkasını aydınlatıyordu
simsicak sandığım
ve
paha biçemediğim yüreğini
meğer vermişin bir başkasına, üç kuruş...

Sonra kendimce en iyisini yaptım
ve kilit vurdum yüreğime
ve attım anahtarını en dipsiz Ummanlara
ve yumdum gözlerimi
bir daha açmamak üzere aşka
ve sustum....