Ölüm bu başlarda dolanan bulut;
“Hakkını Helal Et” deyince sustum…
Hiç gitmez diyerek, sarıldıklarım;
Bembeyaz kefeni giyince sustum…
Hiç umut çıkmadı kader falımda;
Hüzünler yol keser sevda yolunda;
Neş’e yok mutluluk kendi halinde;
Elimde kalanı sayınca sustum…
Hayalde bulduğum düşte kaybolan;
O hasret şarkısı dilime dolan;
Hep dilek tuttuğun adı sen olan;
Gökteki yıldızın kayınca sustum…
Gündüzler çiyandır gece engerek;
Kördüğüm olduysam açılmam gerek;
Tek başına çözülmüyor mübarek;
Yaşamak yaşamdan cayınca sustum…
Geldi başımıza gelen hiç yoktan;
Sabrımın hududu çiğnendi çoktan;
Ne varsa hep hayrı diledim haktan;
O “Bekle” sesini duyunca sustum…
Sustum yarınların halini görüp;
Yattığın toprağa yüzümü sürüp;
Her gece kendimi kendimle vurup;
Kalbimi kabrine koyunca sustum…
Kayıt Tarihi : 15.8.2023 10:37:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!