Sustum Şiiri - Yolcu Yol

Sustum...
Çok konuşmazdım ki zaten..
Ne sevdiğimi anlata bildim bu zamana kadar nede kendimi....
Çok zor değildi aslında her şeyi olduğu gibi anlatmak..
Zor muydu ki acaba?
Yok yok abartıyorum galiba..
Ben abartılarda kalmış suskun aciz bir dilenci olmalıyım...

Şimdi Kaç zamandır söylemem gerekenleri.
Yaşantımdaki kaçışları, Sensiz daha çok zaman harcayışlarımı.
Hayatımı hiçe sayışlarımı, körpe kalmış umutlarımı dile getiremesem de yazmalıyım ve dökmeliyim içimi....

Hayatım ve hayalim kış ayını yaşarken, senle gelen baharı kattım içime...
Hayatımın anlamı Kendi içimde yaşadığım dünyamın baharı olmuştun o sıralar...
Sevmiştim ve hala seviyordum seni..
Unutamadığım, unutmadığım ve asla unutmayacağım Sevgili...
Şimdi nerelerde ve ne hallerdesin....
Neden uzaklaştık ki birbirimizden..
Kim bozdu bu hayali..
Kim neden mutsuzluğu tekrar kattı içimize..
Nerde Ne hata yaptık ki yaşamışlıklarımızı terli bir gömlek gibi kenara atıp, Rafa kaldırdığımız, bir daha asla yüzüne bakmam dediğimiz mutsuzluğa yöneldik..
Hani söz vermiştik..
Hani sonuna kadar değil sonsuza kadardı sevdamız...
Ne oldu da bir birimizden uzaklaştık, uzak yaşamaya başladık..
Yalan mıydı ellerini tuttuğumda duyduğum sıcaklık..
Yalan mıydı hadi söyle sen üzüldüğün zaman yüreğimdeki ağırlık..
Hayır hayır ! ne ellerini tuttuğumdaki sıcaklık yalandı, ne de yüreğimdeki ağırlık..
Seviyordum, Sevmeliydim ama istemeye istemeye gömmeliydim seni yüreğime..
Saklamalıydım taa derinlere..
Senin bensiz mutlu olacağın günlerin hayalleriyle avutmalıydım kendimi..
Susmalıydım suskunluğumda boğulmalıydım, boğmalıydım ve sensizlikte yok olmalıydım..
Başara bildiğim kadar nefretimi aşılamalıydım sana..
Nedenini sorma ihtimalini düşünerek yapmalıydım bunları..
Yine de sevmeliydim seni, ama sessiz ve yüreğimdeki kuytularda ...
off ulan offf ! Ne zormuş ayrılığı anlatmak ve seni sensizlikte yaşamak...
Şimdi gözlerinin hasretinde, yüreğimin boşluklarında sesini arıyorum.
Ah bir yankılansa sesin odama, gözlerin geceme düşse , Bir tek gülüşün acılarıma yetecek ve senle yanan yüreğim senli umutlarla yeşerecek..
Vurgunum sana Sevgili !
Sensizlikte yanıyorum bir alev topu gibi.
Hasretin volkan gibi her köşe başında. Avareyim biçareyim sensiz her yaşımda..
Bak gördün mü? Onca süslü lafın ardından, yine itiraf edemedim. Neyi, niçin neden yaptığımı.. Avunuyorum, avutuyorum işte böyle kendimi..
Susacaksın...
Yutkunacaksın...
Ama konuşmayacaksın…
Seni ve beni düşlerin sonsuzluğunda bırakıyorum..
Düşüp kırılacaksa bu uğurda, kırılıp parçalansın her şey …
Ve şunu bil artık..
Konuşamıyorum, Susmalarım da kalıyorum hep hüznümün karşısında.
Gözlerimde maziye çalan yaşlar birikti. Sana bir kelime daha sunamıyorum..
Boğazıma ilmek ilmek dokunan hep aynı his, Hep aynı hüznün siması ve hep aynı hüznün bitik yüzü..
Bırak artık beni ey yar..
Bırak ki Hüznün girdabında esir kalsın yüreğim ..