Sustum Şiiri - Yunus Çoban

Sustum, hayatın ince akışına karşı
Hep mi yuva yapar serçeler pencerenin kenarına
Hep mi aşık olur seven uçsuz bucaksız birine
İmkansız kavuşmalar mı yazılır hep deftere...

Sustum, namerdin hep cesur gibi davranmasına
Hep mi adam görünürler kaplar etrafımızı
Hep mi gönül çulsuzları bulur bizi
İmansız güreşler düşer minderlere...

Sustum, sanma bunca saçmalıklara
Bilirim maşuğun aşuğu vardır nasipte...
Unutma...
Kısmetse gelir Bağdat'tan tebrizden
Yalnız kurt vardır bu devri fasıkta...