Sustum Şiiri - Canan Aytın

Sustum;
şafağın güne açacak, aydınlık yüzüne kör olacak kadar,
Sustum, hazanı gönlümde, yüreğimde   üşütecek kadar,
Yanağımın kenarına ilişmiş baharı,  gülüşümden silecek kadar sustum
Kesin hüküm verirken hakkımda, birşey bilmeden
Sorgusuz sualsiz kırdığınız kaleme sustum
En ağır cezalandırılışlarıma, yanılgılarıma,
Mücadele de kaybettiğim yenilgilerime sustum
Göğe çalınmış sonsuz mavinizin yalanına,
Dizi dizi ihanetlerinizi, yapayalnız sadakâtıma değişerek,  ben sadece sustum
Şimdi;
öyle bir sus pus ki, sessiz sancılarım  yüreğimde
Hiçbiriniz farketmediniz, susarken bittiğimi bile...