Sustum!
Tam sevdiğimi haykıracaktım ki sustum.
Sustu benimle gök, sustu deniz, sustu toprak.
Sustu benimle gülen o kahverengi gözlerin...
Sustum!
Sustu dudağımdaki ismin
Sustu gözlerimdeki şiir
Acılar konuşuyor şimdi yalnızca
Yaralı gönlümün ağrıları konuşuyor.
Tutup öldürüyorum içimdeki sevdaları bir bir...
Atıyorum uçurumlardan kimse görmüyor,
Sende görmüyorsun..
Sen benim bir ömür hasretini çektiğimsin
Gelmesen de beklediğimsin..
Fırat ÜNAL
Fırat ÜnalKayıt Tarihi : 18.10.2020 17:04:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Fırat Ünal](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/10/18/sustum-398.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!