Vardım hedef kapısına sustum ,
Borcumdu tamamlanmak hep eksik kuldum,
Kasvetimi daraltan sendin anlayamadım,
Terk eyledin beni yüzüstü kaldım..
Suçumdu kalkan olmaz savunmasız şu ahmağa,
Kırıldı kalkan ne anlamı kaldı doğrunun ne yanlışın,
Sömürülecek bir günahım dahi kalmadı,
Kullanılacak ne bir oyun ne duygu kaldı..
Çalındı hakkım avukatı olamadım hakkımın,
Erteledim ses çıkarmadım sustum,
Yetmedi dostlarin topladım kırıklıklarını,
Kinlerini akıttılar da yine sustum..
Yüzümü haykırdı hayat yalanları ,
Sözleri küflü yarım ve sancılı ,
Ardıma bakmadan ufuklara kaçtım,
Yalnızlık bende damga alışkınım sindim artık ..
Kayıt Tarihi : 3.2.2020 12:31:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Afşin Dualı](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/02/03/sustum-387.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!