Sustum Şiiri - Sedat Yıldırım

Hayallerim vardı benim masumca.
Hazana uğradı,öylece sustum.
Rüyalarım vardı benim vuslata.
Kabusa döndü ben,öylece sustum.

Dileklerim vardı benim atiye.
Umut bağlamıştım olacak diye.
Olmadı sormadım sebebi niye.
Eğdim de başımı öylece sustum.

İki hayalim vardı,öyle sıradan.
İmtihan eyledi bana yaratan.
Ben de nasiplendim böyle yaradan.
Taş bastım bağrıma,öylece sustum.

Darbeler üstüne darbeler yedim.
Mutlaka bu benim kaderim dedim.
Başımı önüme sessizce eğdim.
Sabret dedim gönül,öylece sustum.

Çektiğim çileyle artık yorgunum.
Bilmem ki ne olur ati de sonum.
Bazıları var ki ben çok kırgınım.
Bu yüz den kendime öylece sustum.