Vardan bir yoktum
Derdimle hem tek, hem çoktum
Seve bekleye, ağlaya koşa, bürünüp Leylâ’ya
Konuşmadım daha, sevdâdan sustum!
Kalbime sığmaz bir aşka gebe
Umudu serip yürüdüm, dağlara tepelere…
Çıplak ayak topraklarını sürdüm
Adını adımladığım her gece
Yüzünün aşktan derin çizgilerinde
Kayboldum!
Kayıt Tarihi : 23.9.2015 16:38:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Tuğçe Yücebilgiç](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/09/23/sustum-333.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!