Gittin beni umutlara bağlayıp,
Gittin yüreğimi ateşlerle dağlayıp,
Bense öfkelerimi bastırıp,
Yüreğime hançeri saplayıp,
Hayallerinle avunup
Sustum.
Deli divane gibi ağlayıp,
Dertleri yüreğime bağlayıp
Gözledim her gün yollarını
Belki bir gün çıkar gelirsin diye
Sustum.
Her gün dilimden düşürmediğim adını
Gülkurusu dudaklarının tadını
Unutmadım,
Yağmura hasret, kavrulmuş çöl misali
Mavi bulutları bekleyip durdum
Sustum
Seni bekleyerek sabahladım ayaz geceler
Sıralandı boğazıma dizildi bir bir heceler
Anlatamadım kimseye derdimi, hasretimi,
Dört duvar arasına kapanıp,
İçimde kopan kasırgalara rağmen
Sustum.
Belki bir gün ararsın diye
Yumuşacık kollarınla yine sararsın diye,
Umutlanıp bekleyip durdum bir sessiz gemi bekler gibi.
Söyleyecek sözüm kalmadı, dilim damağım kurudu
Haykıramadım içimdeki acılarımı
Gömüp ta derinlere
Sustum.
Dağlara taşlara yazdım suç olsa da,
Seni bulmam ne kadar zor olsa da
Bu şehrin sokaklarında aradım durdum
Küf kokulu taş duvarlara sordum
Arayıp bulamadım izlerini
Sustum
Hasan Yüksel
Kayıt Tarihi : 13.1.2015 22:12:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!