Savrulduk yayıldık Ova’ya düze
Üzerimizden geçti bomba ile füze
Dönüp tüküresim var yalancı yüze
Yinede edebim el vermedi sustum
Açtık,susuzduk kaldık biçare
Her tarafımız olmuştu yara bere
Çok Belalar getirdiler bu sere
Yinede edebim el vermedi sustum
Gecemiz gündüze karışır oldu
Vakti saatimiz soysuzla yarışır oldu
Garip analarımız saç başını yoldu
Yinede edebim el vermedi sustum
Düzen çok bozuk tutmuyor maya
Kaybolmuş insanlık kayıpta hâyâ
Gayri hiçbirşeyimiz girmiyor raya
Yinede edebim el vermedi sustum
Boyun büktük namerdin şerine
Batırdıkça batırdı bizi derine
Kapıldık gözyaşlarımızın seline
Yinede edebim el vermedi sustum
Memoçilo söyle kimdeydi kusur
Al eşeğini de Niğde’ye sur
Elde avuçta kalmadı sıhhat ile huzur
Yine de edebim el vermedi sustum
Memoçilo —10.12.18.Berlin —
Mehmet Ali DemirelKayıt Tarihi : 13.12.2018 03:36:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Mehmet Ali Demirel](https://www.antoloji.com/i/siir/2018/12/13/sustum-297.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!