Sustuklarıma sakladım seni,
Unutmak istedim sakladığım yeri,
Bir sözün, bir gülüşün;
Yeşili solmuş gözlerini süzüşün yetti,
Biteviye sevmeme seni...
Bir fotoğraf karesinde bile yanımda duramayan
Bedenindi mum gibi eriten beni,
İhtimali düşük kavuşmaların hayaliyle,
Şiir serptim yüreğine,
Seni soludum
İçine düştüğüm kederin her zerresinde.
Sonra,
Sustum....
Duymadın....
(08.04.2013)
Selda ÖztürkmenKayıt Tarihi : 9.4.2013 08:32:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Selda Öztürkmen](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/04/09/sustum-278.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!