Sustum.. Şiiri - Mertcan Arslan

Sustum..
Kalbimin sesini dinlemek için, hislerimi daha iyi duyabilmek için sustum..
Söylecenecek o kadar çok şey varken, suskunluğumu bahşettim insanlara..
En çokta içimi acıtan buydu ya..
Uzun uzun susmalar..

Meğer hep insanların anlamadığı dilden konuşmuşum..
Yada sessizce, kimsenin duyamayacağı bir şekilde çığlıklar atmışım dünyaya..
Tanımsız bir sonsuzlukta yüzdürmüşüm hep kelimelerimi..

Sustum..
Gereksiz söz tekrarlarından daha anlamlıdır belki sessizlik..
Doğru kelime yitirmiş anlamını ve sessizlik katletmiş onunda anlamlılığını..
Suskunluk keskin..
Suskunluk, içini kemiren bir kurt gibi..