Sustum Şiiri - Erol Güldiken

Sustum..
Ölüme dokunan uykuya dalar gibi sustum...
Bir ömür ağırlığını taşıdığım hasretin
Vuslata açılan kapılarında,
Sevinçten yüreğimin durması gibi sustum...
Aşka susayan, aşkına susayan hücrelerimin,
Yıllar sonra sunduğun
Sevda şarabından mest olup;
Kendinden geçmesi gibi sustum...
Tüm suskularıma anlam yükleyen yüreğinle
Yüreğime geldiğinde,
yüreğimi aşka teslim edip,
Ebedi mahkumiyetimle aşkının özgürlüğüne kanat çırparken;
Bakışlarında kaybolmanın sarhoşluğunda sustum…
Ve yüreğimi senden almayacağıma yemin edip,
Aşkına köle olmanın mutluluğuyla,
Yüreğinde, gözlerinde, teninde;
Sende yok olarak,
Sonsuzluğa SUSTUM…

Erol Güdiken…