Sustum Şiiri - Bünyamin Aslan

Sustum
İçimde boğuldu gençliğim
Aynaların karanfil aydınlığı soldu
Zehrin bir yüzü aydınlık
Sevdanın bir yüzü acı
Tabiatı tezattan bir hayat
Özün özüne yabancı
Kimin kaderi yaşadığım
Alınyazın sen değilsin
Yazgı senin değil

Sustum
Kaderini kan tuttu sevmelerimin
Seni peygamber duası
Geceler nurdan aydınlık
Bu çile kordan aydınlık
Derin ölüyorum uykularında
Yalnız adı var yalnızlığın
Daha ağır var ile yok olmak

Sustum
Gözlerimde zaman sustu
Gül açmaz baharlar
Yakamoz vurmaz denizlerine
Uykular dindirir en kuytu acıları
Bir bir dirilir içinde rüyalar
Ve şafakta uyanır
Adını koyamadığın sancılar
Doğum mu ölüm mü

Sustum
Acının hazzına ramoldu yürek
Mecnundan kalma bir hal
Sana duamdır Allahım
Acısız koyma beni
Ateşe pervane olayım
Bir acı ver ki bana
Adı olsun
Adıyla baki
Bahtiyar olsun