Sustum Şiiri - Gökhan Yurtoğlu

Sustum, bir ateşkeste bırakılan silahlar gibi,
ki onların patlamasıydı zaferleri kazandıran.
Şimdi o zamandır ki, yaşam perdesinden sızan,
Ne gökleri yırtarak patlamak,
ne de sadece kendinle konuşmak,
çok uzak görünür çare sağlamaktan.
Düşüncelerim sökülmekte sorular yükselmekte aklımdan,
Benden ne istiyorsunuz?
Zafersiz bir gürültü ya da sözler mi mânâları yavan?
Ama yapamam kusuruma bakmasınlar.
Dünyada bir tek ben varım sanmasınlar.
Sen bildiğini oku yine, mânâları haykır Gökhan.
Gerekirse yırtılsın yüreğin, kulakları sağır etsin sesin.
Seraplara aldanma sakın, sen gerçeğin peşindesin...