Sustum Şiiri - İsmail Arlı

Biliyorsun çok şey anlatacaktım sana,
Hayatımın gizemlerine ortak edecektim seni.
Kendimi anlatacaktım;
Özlemlerimi,hayallerimi,hayatımı,
Ama konuşamadım sustum.
Ben anlatacaktım,sen dinleyecektin,
Kendini kaptıracaktın bu duygulara,
Hiç usanmayan bir dinleyici olacaktın,
Ağzımdan çıkan her kelimeyi,
Bir şarkı gibi beynine yazacaktın
Ölümüne bir şarkı gibi anacaktın,
Ama kelimeleri yuttum,konuşamadım, sustum.
Hani o en sevdiğin şarkıyı dinletecektim sana,
Albümde bulamassam kendim söyleyecektim
Ve mest edecektim seni,
Seninle kadehlerde buluşacaktım,
İçecektik,içecektik....
Sarhoşluğumuzda yüzecektik.
Ama yapamadım,sustum.
Hayallerimi anlatacaktım sana
Hayallerimi süsleyen bir nakış olacaktın.
Yağmurun yağışını boş verecektik,
Takmayacaktık,
Kendimizi salacaktık o mesireye,
Islanan bedenimizi bırakacaktık o yağmura,
Başka hayallere dalacaktık.
Beraberce bir umut yolculuğuna çıkacaktık,
Gittikçe bu yollar bitmeyecek,
Biz bu yollardan bıkmayacaktık,
Ama konuşamadım,sustum.
Sana olan aşkımı anlatacaktım,
Ben anlatırken senin yüreğin,
Bir güvercin misali uçacaktı
Ah bir konuşabilseydim,ama sustum.
Kelimeler tutuldu bende,
Gözlerim konuştu senle.
Hayallerimin en doruklarına daldım,
Albümde sakladığım hayallerimi
Karanlıklardan sakınıp,gün ışığına çıkardım.
Utandım,sıkıldım ama yorulmadım.
Bir konuşabilseydim,
Ah bir konuşabilseydim,
Aşk yuvasına konmuş,
Kanadı kırık bir kuş misali olurdum ben,
Ama konuşamadım, sustum.