Sustum Şiiri - Sadık Cebe

Bak aklar düştü saçlarıma
Yorgun bedenim dik durmaz bundan sonra
Tek destekçim, sevdiğimde yok artık yanımda,

Üzülen, gülen ben yokum artık yarınlarda,
Kayboluyorum, durmadan çoğalan kalabalıklarda,
Defoluyorum artık gidiyorum,
Ben köşeme çekilip sadece susuyorum,
Susuyorum...

Akan deryalar, çağlayan nehirler sustu,
Bende sustum.
Şimdiye kadar hep konuştum,
İşte şimdi sustum.

Kaybolduğum yarınlara yazdım.
Gelmeyecek mutluluklara,
Sana yazdım, bir tek sana.

Mahkum oldum.
Dört duvar arasında,
Düşüncelerde, kalbinde, senin olmadığın her yerde,

Yalvardım,
Diz çöküp, boyun eğdim.
Allah'ım dedim...
Ben başkasına yalvaramam iyi bilirsin.
Yoruldum, sustum, hala ben sana mahkumum.

Olsun be! Diyor içim.
Küsmelere, gülmelere, belki de kendime kızdım.
Sana intikamları hediye ediyorum.
Eline düştüm, cezamı istiyorum.

Bitsin,
Aramayacağım, sormayacağım,
Ben beni yitirmektense,
Aşkımı topraklara,
Sevdamı bulutlara,
Seni Allah'a ısmarlayacağım...