Taş yüreğin gelmez cana.
Vah sana, umudu kestim.
Çağrınla girdim dünyana.
Yüz çevirdin, lakin dostum.
Sen yarattın bu sevdayı.
Nasıl dersin elvedayı.
Bu mudur aşkımın payı?
Vicdanın böyleyse sustum.
Yerime koydun kimleri.
Bir daha dönmedin geri.
Bu can sensiz ören yeri.
Her hücreme seni astım.
Mimarısın eserimin.
Sebebisin hasarımın.
Affı yok mu kusurumun.
Bağrıma taşları bastım.
Sığırtmaçtan al sevdanı.
Ya da yaşat gel bu canı.
Gönlümün kayıp Sultanı,
Sevgiyle yaşamak kastım.
Antalya 07 Ekim 2009
Hüseyin SığırtmaçKayıt Tarihi : 7.10.2009 01:54:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hüseyin Sığırtmaç](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/10/07/sustum-165.jpg)
Ateşin olduğu yerde yangın çıkar
Alevler yükselirse bacayı sarar
Küllenen biçare, derde derman arar
Tebrikler dost, kalemin ne güzel yazar
Coşup'ta çağlayan gönül pınarınızın nadide kalemini yürekten kutluyor, aktıkça sel olması dileğiyle saygılar sunuyorum. Tebrikler...
TÜM YORUMLAR (6)