Sustum Şiiri - Şair Erkurtt

Yollar giriyor aramıza ve sensiz zamanlar
Bakıyorum; bir tarafta sen aydınlık çehrenle
Diğer yanda öteler uçsuz bucaksız, manasız
Gece bitiyor güneş ışığı kaldırımları aydınlatıyor
Karanlık dağılırken sokaklarda yavaş yavaş
Sen düşüyorsun soğuk odamda aklıma
Yüreğim ısınıyor üşümem geçiyor
Fakat sen yoksun yanımda ve hayal bitiyor
Kalkıyorum yatağımdan üzerimde bir serkeşlik
Üşüyorum yine yokluğunun hissiyle
Bakıyorum boş duvara hayalin duvarda
Kalbim fırlamak istiyor kafesinden
Seviyorum seni diyorum
Cevap vermiyorsun soluyor hayalin
Sen soldukça ben üşüyorum omuzlarım titriyor
Boğazımda düğümlenmiş bir hıçkırık
Söylenmemiş yarım kalmış bir sürü söz
Uyan diyorum gördüğün korkunç rüyadan
Soğuk havada soğuk suyu vuruyorum yüzüme
Kendimi sokağa atıyorum alelacele
Güneş ışığı kaldırımları aydınlatıyor
İnsanlar yollarda sabah ayazında
Sislenmiş düşüncelerle şaşkın yürüyorum
Yine biniyorum fabrikanın servisine
Sensiz bir gün daha başlıyor ve susuyorum.