Sustum Şiiri - Müge Nur Saçıntı

Gözlerim gözlerinde
Karşında en iyi dinleyici olacaktım.
Kelimeler tutuldu
İlk kez inatçılığımla gurur duydum
Sustum
Gözlerin anlattı beni bana.
Umutsuzluktu içimde yeşeren,
Belkide baharın geliş mutluluğu.
Boş ümitle bakıyordu gözlerim gözlerine.
Kelimeler kilitlenmiş,
Sıkışmıştı dudaklarımın arasına
Sustum
Gözlerin anlattı beni bana.

Kalbimin çarpışmaları yok ediyordu duygularımı.
Boş bakışlar üretiyordu yüreğim.
Belkide gözlerine bir hesap borçluydu.
Ellerim kaybolmuş,
Sahte gülücüklerini okşuyordu.
Bir damla suya hasret kalmış çiçekler konuş diyorlardı bana.
Tam anlatacaktım ki
Sustum
Gözlerin tamamladı sözümü bana.

Bir annenin çocuğunu ilk görüşü gibi,
Bir kelebeğin ilk kanat çırpışı gibi bir ilkti benim gözyaşım.
Konuşamamak
Tam anlatacakken susmak..
Beni yaralıyordu bütün bunlar.
Gözümden iki damla yaş uçtu gitti.
Nasıl derler
Yetişmek karanlığa,
Gündüzleri saklamak dudaklarına,
Belki yüklemek sevgimi martılara...
Gözlerin gözlerime bakarken
Tam anlatacaktım ki
Sustum
Gözlerim anlıyordu ama anlatamıyordu oda.

Ocak/2006