Suskunum ne kadar üzsen de beni,
Ağzımdan tek heceye gücüm yetmiyor.
Bir kere koyusundan içmişken bu meyin,
Tekrar yol almaya gücüm yetmiyor.
Çığlığın son feryadını içime dökerken,
Gözyaşımın hesabına aklım ermiyor.
Yüreğin baharı oluyorsun da,
Kıştan sonra gelmeyene aklım ermiyor.
Adımın onurunu savunurken gecede,
Bu ateş bu köze hiç yakışmıyor.
Çınara şayan ruhu taşırken bedende,
Bu duaya...bu amin hiç yakışmıyor.
Çığ gibi düşerken sabah ayazı,
Bu bahara güneş hiç doğmuyor.
Hüsran perdesi kapanmışken sona,
Bu geceye...bu gün hiç doğmuyor.
Bu beden candan sorumlu sanma,
Bir sıkımlık ömrüm var diyor.
Aşkına eşkiya diyardır sanma,
Gönülde dönülmez sözüm var diyor...
Şiirlerim noter tasdiklidir....
Eylem KarabulutKayıt Tarihi : 16.2.2009 16:12:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Can koparda ruhtan,ayrılırda nedensiz serzenişten,eylem yinede üşür sensizlikte.sensizlik sonu olur dünya girdabında.sevgili eşimin suskunluğundan faydalanarak içindeki sessiz haykırışların genel ifadesidir bu şiirin hikayesi.... Aşkım: İbrahim Saçan'a sevgilerimle
TÜM YORUMLAR (23)