Sustum... Şiiri - Şair Rananur

Sustum, yıllarca sutum...
Aşkımı kalbime gömerek sustum..
Onu hergün göre göre sustum...
Bir hiç uğruna,
Aylarca, günlerce sustum..
Acımı içimde sakladım,
Gözyaşlarımı kalbime akıttım,
Sessiz sessiz...
Varlığın sebep oldu buna,
Güzel yavrum...
Senin içimdeki varlığın,
Yaşamama tek sebep olan varlığın...
Onun gözlerine bakarak yaşamama...
Onun güzel bakan gözlerine değil,
Yüreğime bir hançer gibi saplanan
Nefretle,tiksintiyle bakan gözlerine...
Bir zamanlar aşkla bakarken,
Bugün, her gün nefretle bakan bir çift göz...
Her bakışında eridiğim adam,
Sevdiğim adam,
Şimdi benden nefret ediyor..
Senden habersiz...
Benden nefret ediyor...
O gözlerle başkasına aşkla bakıyor...
Bana ise nefretle...
Sen olmasan,
Ahh! .. Sen olmasan bebeğim,
Ben de olmazdım...
Ama sen varsın,
O gözlerden bir parça,
Bir hatıra...
Senin için yaşayacağım
Senin için ölmeyeceğim,
Bebeğim...