Sustum Şiiri - Eyüp Doğru

SUSTUM

Ruhumun derinliğine,

Astım suskunluğumu.
Seninle beraber bitti hayallerim.
Ne yarım kalmışlıklar yaşadım,
Ne yalnızlıklarla tanıştım.
Ey gözlerim.
Bitmedi mi daha hasretin nöbet saatti.
Giden gitmistir.
Hem seni hiç sevmediki o.
Sevseydi bir başına bırakırmıydı.
Ağız dolusu sözlerin varken,
Sessiz sessiz ağlatırmıydı....

Ayrılığın acısı içimi kemiriyor.

Hiç birşey diyemiyorum.
Kanatıyor bu suskunluk tüm yaralarımı.
Çok yorgunum bugün.
Ne konuşmaya mecalim var,
Nede seni yazmaya.
Yüreğim öyle öfkeliki,
Anlamsızca hesaplar soruyor bana.
Tükenmişliğimle başlıyorum,
Sabahın ilk ışıklarına.
Bıraktığın kelimeleri satırlara döküp,
Bir anlam çıkarmaya çalışıyorum.
Tövbelerim yüzüme bulaşıyor.
Daha ne kadar sürecek bu çileler.
Daha ne kadar acılar çekeceğimi
bilmiyorum.
Tek bildiğim,
Sadece susuyorum..

Dirhem dirhem kan damlıyor,

Açık yaralarımdan.
Her damlada bir umut
eksiliyor kalbimden.
Sana olan sevdamı sessiz sedasız,
Bu şehrin duvarlarına yazıyorum.
Hüzünlerimle baş başa kalıyorum.
Kendim olabilmek için
acılarımla yüzleşiyorum...
Beni içten içe bitiren hasretin,
Yıldızsız gecelermiş meğersem.
Susuyorum.
Çağlayan yüreğimle susuyorum.
Keşkelerini atamadığın,
Korkularının önünde duramadığın,
Yüreğimdeki sevgimi göremediğin için,
Susuyorum.
...