Kim olsa yerinde bunu söylerdi,
Memnun olunur mu bulduğum sondan.
Hayat çıkmazları adres gösterdi,
Yolumu şaşırdım sustuğum ondan.
Kendini üzerek eyleme zulüm,
Buna yetmez benim tüm tahammülüm,
Kac yerden kalbimi kırsan kabulüm,
Mecbur alışırdım, sustuğum ondan.
Bitmedi bir türlü bağlayan derdim,
Ondan sana ne söz ne umut verdim
Mümkünü olsaydı kökten çözerdim,
Öyle ulaşırdım, sustuğum ondan.
Yanlışı yanlışa ekledim diye,
Hayat affetmedi, zulmü hediye,
Etti işte bende bile isteye,
Sanma bulaşırdım sustuğum ondan.
Bendeki yangını bir ben bilirim,
Her gün hüzne doğar, öyle ölürüm,
Olsa böyle yanmaz elbet gelirim,
Sana karışırdım, sustuğum ondan.
Sen kendine kızma olmayan benim ,
Kal dediğin yerde kalmayan benim,
Boşa koyduğunda dolmayan benim,
Doluyu taşırdım, sustuğum ondan.
21 Mayıs 2018
Erkan SaltanKayıt Tarihi : 23.5.2018 15:42:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!