Hatırlıyor musun, bir pazar akşamıydı.
Ellerim soğuk, yüreğim buruk...
Deli gibi çalan telefona eşlik ediyordu istemsiz kalp atışlarım.
Korkmuştum, açamamıştım.
Uzun uzun çalınca, bir cesaretle açmıştım. Keşke o telefon hiç çalmasaydı, ben de hiç duymasaydım.
Kısa bir hâl hatırdan sonra başlamıştın söze.
Dinle sevdiğim, bu ayrılık saatidir.
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Devamını Oku
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta