Bir ufka takıldım ki çığlıklarımı bileyerek
Bakmayın siz bana
Ben rüzgarla çatıştım
El açtım umudun ak yanına
Huysuz gecelerin koynunda ağır kanamalara tutsak olurken düşler
Sabah ezanları şahit / uykusuzluklarıma...
Cinayetleri meçhul bu şehrin / failleri aşikar
Sızlanmalar ulu-orta
Ve düş(me) ler hasır altı
Hor bakmayın sevdama
Çifte su verilmiş Adem’den beri...
Yarım – aksak gülmeler dolaşır dudaklarımın kıyısında
Baht karası duvarlar şahit / yumruk kanamalarıma...
Susmaları söktüm dudaklarımdan / yirmişbeş oldu yaşım...
Islıkladım karanlıklarını İstanbul ‘ un
Sövdüm – saydım...
Kem gözlerin nişangahına düşmüş gençliği sevmelerimin
Yiğitliğim / vurulmuş aydınlıkların isyanında...
Bakmayın siz bana
Ben gece ile vuruştum...
El açtım şafağa...
Ama yirmibeş hançer saplı sırtımda...
Ve yirmibeş isyan yürekte / çığlıklanmakta...
05.09.2007 - Kartal
İmdat ÖzcanKayıt Tarihi : 14.9.2007 03:48:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

tebrikler İmdat...
Kutlarım güçlü kalemini, nice yirmi beş yıllarına sevgi dolsun...
TÜM YORUMLAR (4)