Susmak,
göğün derin yarığıdır,
bulutun içindeki gürültüyü gizleyen.
Bazen taşın dili,
bazen ırmağın tutamadığı gözyaşıdır.
Seni ele sevirem ki...
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Devamını Oku
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Sen bilmezsin
Seninle sustum nice kirli haykırışlara
Seninle yürüdüm yolun en karanlık tarafında
Bir tomurcuk bıraktım kaldırımın orta yerine
Gördün mü
Solgun ve küskün
Yalnız ve beyaz
Ve bazen de
insan,
bir gülün önünde susar,
çünkü söz
o güzelliği yaralamaktan korkar
Muazzam bir anlatım. Tebrik ediyorum. Kalemin daim olsun.
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta