Susmak Şiiri - Seyrani Göl

Susmak,
bir çöküş değil,
bir doğuşun en sessiz haykırışıdır
Sesin geri çekildiği yerde
ruhun yankısı başlar.

Ne kadar sustuysan,
o kadar duyarsın kalbinin sesini
Ve bazen
bir tek kelime yeter
yıllarca örülmüş susları yıkmaya.

Söz çoktu bende;
ama her biri
başkasının yankısından ibaretti.
Gerçek sesi
ancak sustuğumda duydum
içimde.

Susarken fark ettim:
bazı sızılar
kelimelerle anlatılamaz
Ve bazı duygular vardır ki,
ancak sessizlikle
kendi anlamını bulur.

Beni kimse duymadı sanıyordum;
meğer ben
kendi içimdeki yankıya
kulak vermemişim.

Şimdi,
bu suskunlukta
bir kuyu gibi bekliyorum:
Derinleştikçe
aydınlığa varan
karanlık bir yol gibiyim.
S.GÖL