Ayrılık kokar bu adımlar
Derinden ve sinsice yaklaşır,
O kaçınılmaz gerçek..
Acının şekil değiştirdiği bir suskunlukla boyun eğersin
Yüreğin hala sevsede....
sevmiyormuş gibi davranırsın,
sahte bir gülüşle avutursun herkesi..
Yalnız kaldığın o ilk gece,
gerçek, kurşun gibi deler geçer uykusuz saatlerini
asla sabahı olmayacak o gecede
çığlık çığlığa ağlarsın
gidişinin acımasızlığında...
ne çare,
ayrılık gelmiştir artık kapıya
Git desen de yüzüne,bağırsanda tüm öfkenle,
içinde Binlerce Gitme çığlığı halay çekiyordur artık..
Gururunun o dayanılmaz tutsaklığına kapılıp,
başını dimdik tutmaya çalışırsın,
damarlarında acının zehiri dolaşırken...
Bir gülümseme donmuştur artık,
acıyla kıvrılan dudağının kenarına...
Acının şekil değiştirdiği o suskunlukta
paha biçilmez bir hüzün yerleşmiştir yüzüne
en büyüğünden....
İnadına sarılırsın yalnızlığına
Hem de nasıl sarılırsın..!
(29.10.2011)
Gülseven AksoyKayıt Tarihi : 8.12.2011 22:39:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Gülseven Aksoy](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/12/08/susmak-104.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!