(İnsanı unut, o kendini hatırlatırken yap bunu, acın azalsın!)
susacağım omuzlarınızdan silkinmiş bir umur
ah şiddetle çiziyorum altını susmak güzel bir ölüm
meme ucunda damarını gösteren mavi kadar güzel o
susacağım herkesin yalnızlığı bende bir başka elem
susacağım çocuk alnımda çatal hançerler dolaştıkça
kulaklarıma esen her rüzgârı sebep bilen kem sözler
metaforlar kustukça
erdem diye değil olsaydı keşke sırtımı dayardım
asla yücelik değil oturup size dert yanmazdım
susacağım o kan şiirlerin ve kelimelerin
ayaklarına aktıkça
Kayıt Tarihi : 13.3.2007 14:29:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)