Susma Sokağı Şiiri - Mine Yılmaz Sevinç

Şairler susuyor
Bir susma sokağı
Kimse konuşmuyor
Kimse hiçbir şey istemiyor
Sokak baştan sona kadar
İnsan seli,
Bu selin içinde ki sen,
Sabahtan akşama kadar olta sallamış
Ama boş dönmüş gibi
Tüm insanların yüzleri derken,
Türküler yarım,
Meyveler ağaçta olgunlaşmıyor.
Bir Ağustos böceği arkadaşlığı bile
Kesmiyor keyfe kederliği.
Lal olmuş dil
Yutkunduklarından,
Şimdi bir omza yaslanmalıydı,
Bir dize koymalıydı başını.
Hiçbir şey açıklamak zorunda kalmadan
Tüm yorgunluklar kalmalıydı orada.

Mine Yılmaz Sevinç
01 Ekim 2023
13:12