Susma Karanlıklar Gibi Şiiri - Ahmet Tığlı

Ya bende kayboldu aşk
Ya sende sustu yakamozların aydınlığı
Susma karanlıklar gibi,
Güneşimi söndürüyorsun inan.
İki gezegen nasıl bakışırsa
Öyle bakışıyoruz seninle,
Uzaklarda bir yıldız
Karadeliklere dönüşecek
Gittikçe azalan ışığıyla...
Fırtınaların aşındırdığı
Kaya gibi eksiliyor bedenin
Ruhun kerbela susuzluğu,
Duaya açıyorum ellerimi
Ellerim bıraktığın yerde duruyor.
İstanbul'un her sokağındayım
Kaldırım taşları şahidimdir
Şahidimdir loş sokaklar
Susma;
Ayağıma takılıyor karanlıklar,
Susma karanlıklar gibi
Işığını arıyorum senin...

Ahmet TIĞLI 18.5.2012 (Sevgi Merdivenleri)