Susma Şiiri - Celal Şahbaz

Bilir misin?
Asi bir fırtınanın esaretindeki haliyet-i ruhiye-mi?
Gecelerime mühürlenmiş o sabit rüyayı
Sinemdeki hazin depremlerin
Hudut cahili özlemin sebebini…
Koyabilir misin…? Sana olan bu tutkunun adını
ve seni..! nasıl sevmişim ki…
Gündüzüm gece, geceler….
Kum gibi dolar gözlerime, ağlarım…
Beynime yıldırımlar düşer,
Depreme tutulmuş dikmen gibi sarsılırım.
Tarife uygunsuz halimi, kim anlayabilir?
Bir cihetim temmuz, diğer yanımı zemheri keser
Hüznün serinliğinde üşür, hasretinle yanarım.
O isimsiz çöllerin mecnunu benim
Bilmezsin…
Göz yaşlarım, kurşun gibi avuçlarıma düşer...
Dilimde… hep, aynı yanıtsız sual, nerdesin, neredesin?
Beynimin içinde yakıcı güneşler doğup batıyor.
İçimde… ta … yüreğimin içinde, bir volkan,
Kulaklarımda hep aynı ses
Yine yalnızlığıma inat…!
Sensizliğimi yüzüme vururcasına…
Gözlerimden akan o kanlı ırmak sensin…
Nere ye akıyorsun? öyle yüreğimden taşıp,
Hangi ovaları sürükleyip meçhul denizlerinde yok edeceksin?
Hangi gönül kullarını yarattığın canavarlarına yem edeceksin?
Bende bir ben, içimde bir sen yanıyorsun
Dermansız bir yarasın şimdi sen,
İflah olmaz ciğerimde çılgınca kanıyorsun.
Ferhat misali, haykırışlarım gelmiyorsun.
Adını…
Aramıza koyduğun dağlarına haykırıyorum.
Heybetimden dağların inleyip sarsılırken,
Sıratlar yıkılıyor, duymuyorsun.
Sahillerimden umutlarım çekilirken.
Susma ne olur,
Susma, suskunluğun sonumdur
Gel, tut elimi…
Çıkar beni düştüğüm bu burgaçtan, …
Dinsin içimdeki bu kerem yangını
Yada… üşenme ne olur,
Tam, tam alnımın orta yerinden, vur beni …
Vur ki sana öleyim...

Celal Şahbaz (yorgunkalem)