Herkes gitti
Hayatımdan sonsuza dek
Sert rüzgârlarla kıyıyı döven
Son dalgalarda gitti
Son sözünü söyleyerek
Susuyorum
Rüzgârlarda sustu
Bir sessizlik hâkim şimdi kulaklarıma
Son ışığı da kaybediyor gözlerim
Kararıyor dünyam, renklerde yok oluyor
Hadi ışığı göremiyorum
Ama
Susma
Ne olur konuş
Sesini duyayım
Ne olur ses ver
Neredeysen
Sesine geleyim
Gözlerim iflas etti
Göremiyorum dünyamı
Ses ver sesini duyayım
Yaşadığımı bileyim
Harfleri diz yan yana
Kelimeni duyayım
Kelimeleri cümleye çevir
Ne dediğini bileyim
Uçsuz bucaksız bir çöldeyim
Bu çölde ben bir kum tanesiyim
Susma konuş
Ben sesine geleyim.
05.12.2008
Veysel Karani TabakKayıt Tarihi : 5.12.2008 03:02:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!