Savruluşların en dingin molasıydı,
Gördüm seni.
Çözüldü bakışlarınla;
Sımsıkı kapanan ellerim,
güneşimi uyuttuğum zamanlardan.
Dilsizdi çiçekler.
Düşler, hapsindeydi düşleyemezliğimin
Ve anlaşıp gürültüye durmuşken tüm sesler,
Duydum seni,
Kulağına fısıldıyordun suyun;
Çağlayan oldu sonra.
Sesin…
Bir bebeğin sarılışınca memesine annesinin
Yapışıp durdu, şu telaşsız durgunluğu bozarak.
Bir tutam alıp sesinden,
Göğsüme taktı ellerim.
Fesleğenler başladı konuşmaya,
Ve köprüler yaptım sesinden.
Unuttuğum doğru değilmiş yürümeyi,
Susma...
Kayıt Tarihi : 18.2.2008 01:38:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Çiğdem Doğruel](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/02/18/susma-63.jpg)
Yapışıp durdu, şu telaşsız durgunluğu bozarak.
Bir tutam alıp sesinden,
Göğsüme taktı ellerim.
Fesleğenler başladı konuşmaya,
Ve köprüler yaptım sesinden.
Unuttuğum doğru değilmiş yürümeyi,
Susma...
Güzel dizeleri yazan yüreğinizi ve kaleminizi kutluyorum.Selamlar.
Ve köprüler yaptım sesinden.
Unuttuğum doğru değilmiş yürümeyi,
Susma...
Çok güzel dizeler okudum kaleminizden yüreğinize sağlık.saygı ile
sus-mak
yürekte ses-siz deprem...
eyvallah...
TÜM YORUMLAR (11)