Susma Şiiri - Mehmet Ali Demirel

İstiyor musun bugün seni yazayım?
Gözlerimde kocaman bir dünya yaratalım.
Susma, konuş benimle.
Dünyamı aydınlatman için konuşman gerek.
Eğer susarsan, gece sessizliği gibi
İçime korkunç endişeler çöker,
Telaşım başlar.

Ama bakma sen,
Seni anlatsam bitmez ki...
Gün, güne devrilir; yıl, yıla,
Ömür, ömüre...
Bu yüzden susma diyorum sana.

Eğer sen susarsan,
Hayat durur, gözler yorulur, kalp durur.
Hep konuş, haykır geleceğe...
Çünkü sen,
Bende bir umutsun,
Yarınıma ışık tutansın.

Seni başıboş bırakmak olmaz.
Çünkü sen,
Benim en yüce yerimde,
Varlığınla hüküm sürüyorsun.

Seni anlatırsam, dünya durur.
O yüzden en iyisi mi?
Seni anlatmayayım,
Hep içimde kal.
Ama sen susma, konuş benimle.

Çünkü ben,
Sende buluyorum alacağımı.
Seni kaybetme korkusuyla,
İçimde isyanları oynuyorum.
Dönüp bakıyorum bir güneşe,
Bir de sana...

Öyle içimde pür neşe oluyorsun ki,
Sanki rüyalar âlemindeyim.
Bir yanımda güneş,
Bir yanımda sen.
Sanki dünyaları veriyorsun bana.

Ve sen susma.
Zaten senin yerine ben susuyorum.
Seni öyle büyütmüşüm ki gözümde,
Dilimde, yüreğimde,
Gündüzümde, gecemde...
Hep seni haykırıyorum.

Ve seviyorum, hem de çok...
Bu öyle dille anlatılacak gibi değil;
Ağır, çok ağır bir sevgi.
Bunun altında kalırım korkusuyla
Hep senden yardım istiyorum:
Konuş benimle.
Susma diyorum.

Çünkü seni,
Kendimden daha çok seviyorum.

Memoçilo