Susma Şiiri - Ümit Zeki Soyuduru

Ey gönlüm mehtabında serinlenen dilârâ,
Seviyor musun beni ne olur söyle, susma!
Yeter bir tebessümün şu nalan dilfigara.
Hakkın yok soldurmaya güllere surat asma.

Söz verdin de tutmadın sözünü, söyle niye?
Duysun mu yedi düvel adını namert diye!
Feryad-ı andelibin derdi vuslat sevgiye.
Gülistanda bülbüle aşiyan olmaz asma.

Gülnihale vurgunum dilşüde divaneyim.
Aşk yoluna saçılmış filizlenen daneyim.
Aşıkların yolunda gariban avaneyim.
Türabım yar yolunda bana yakışmaz tasma.

Dönüp de bakmaz oldun viran olan yurduna!
Selam bile vermedin kuşlarına kurduna.
Salmışım umudumu şu dağların ardına.
Şaki olup dağlarda sakın önümü kesme!

Yanan şu yüreğime dönmedin kışlarımda.
Seni de mi görmedin masum bakışlarımda?
Ütopyasın hayalsin mademki düşlerimde!
Kavrulan yüreğime bir daha ayak basma!

Ümit’in hayalleri sönerken birer birer,
Kim bilir hayatına hangi yad eller girer.
Dostlara sitem niye defterimi yar dürer.
Yaptığından utanıp boşa kendini kasma!

Ankara - 02.11.2011