Eskiden olduğu gibi süslü kelimelerle şiirler yazmak istiyorum.
Olmuyor lâkin ya kelimelerin süsü kalmamış, ya da süslü kelime.
Özlüyorum doğrusu, çileyi bile süsleyen o kelimeleri, özlüyorum.
O ağırlaşan hayatları ve suskunlukları, usulca sakladığımız içine.
O kapkara bulutları beyaza çeviren kelimeler kaybolmuş.
Dalgalar arasında batıp çıkan geminin ihtişamındaki güzellik.
Tasvirinde zarafetini anlattığımız o heyula kaya yok olmuş.
Ya o ağır kederleri bile dalga dalga arşa çıkaran hafiflik.
Hani o ölümü bile güzelleştiren kelimeler sırra kadem basmış.
Sevgiyi anlatırken sağından solundan budadığımız her nesne.
Sanki ağırlığı ve bütün hantallığı ile sevgisizliği anlatır olmuş.
Olmuyor dostum, öyle bir kâbus çökmüş ki insanlığın üzerine.
20.4.2016 /İstanbul
Necdet Cemal OcakKayıt Tarihi : 20.4.2016 15:36:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!